De Volkskrant 21 juni 2021 – Tot 2050 moet in Nederland 1.300 kilometer aan dijken worden versterkt. Ook bij de Waaldijk stuiten de plannen op veel verzet. ‘Ze plempen een plan over je heen.’
Op hoge poten beent Jacqueline Maris naar de tuin van haar arbeidershuisje in Heesselt, vlak achter de Waaldijk. Ze wijst naar een schuurtje, dat op zo’n twintig meter afstand van het groene talud staat. ‘Tot hier zou de dijk moeten komen’, zegt ze, al wijzend. ‘Bizar!’
Gelukkig voor Maris en haar buren zal het zover niet komen. Na protest van omwonenden heeft waterschap Rivierland besloten om in dit stukje dijk een damwand te plaatsen, waardoor verbreding niet nodig is. Daarmee zijn de tuintjes gered. Maar, vragen bewoners zich af: als dat hier kan, waarom dan niet overal?
12 miljard euro
Het rommelt in de polder. Tot 2050 moeten in het kader van het Hoogwaterbeschermingsprogramma 1.300 kilometer dijken in Nederland worden versterkt om te voldoen aan de nieuwe veiligheidsnorm. Dat kost een slordige 12 miljard euro; het duurste waterbeschermingsprogramma sinds de Deltawerken.
De grootste opgave ligt in het rivierengebied waar vierhonderd kilometer dijken dringend aan verbetering toe zijn. Dat is een hele puzzel, laat omgevingsmanager Hendrika Jager zien op kaarten van het traject Tiel-Waardenburg aan de wand van het tijdelijke kantoor van de projectorganisatie in het koetshuis van kasteel Neerijnen.
Ten zuiden van Tiel wordt een damwand geslagen, omdat de huizen daar dicht op de dijk staan en buitendijks een waardevol natuurgebied ligt. Verderop, bij Ophemert, wordt de dijk verbreed en naar buiten geschoven. Bij Varik en Heesselt worden opnieuw damwanden geplaatst. Daarna wordt de dijk weer verbreed tot aan landgoed Waardenburg waar de smalle hoge dijken behouden blijven.
Lees verder in de Volkskrant >